W jaki sposób botoks leczy nadpotliwość? Dokładna geneza nadpotliwości nie jest znana. Przy wykluczeniu przyczyn w postaci chorób, np. metabolicznych, bądź neurologicznych, nadpotliwość ma z reguły podłoże genetyczne. Po prostu u niektórych osób występuje nadmierna aktywność gruczołów ekrynowych, a więc tych rozmieszczonych na całej powierzchni skóry, z ujściem w naskórku.
Problem chorobliwej nadpotliwości dotyczy kilku procent populacji. Choć przypadłość ta nie zagraża życiu, to znacząco obniża jego komfort. Najczęściej mamy do czynienia z nadmierną aktywnością gruczołów potowych w obszarze stóp, dłoni oraz pach.
Osoba zmagająca się z tym problemem ma trudności w doborze odpowiedniego obuwia, musi zmieniać skarpety i obuwie nawet kilka razy w ciągu dnia, ciągle walczy z dyskomfortem z powodu mokrych dłoni i krępuje się z powodu nieestetycznych plam pod pachami.
W normalnej sytuacji, gdy jest gorąco, mózg wysyła do gruczołów sygnał, by rozpoczęły wzmożoną produkcję potu, w celu schłodzenia organizmu. U osób chorujących na nadpotliwość mózg wysyła te sygnały również wtedy, gdy nie jest to konieczne. W tym przypadku ogólnodostępne środki farmakologiczne ani antyperspiranty nie pomogą. W leczeniu chorobliwej nadpotliwości trzeba zasięgnąć porady lekarskiej.
Leczenie nadpotliwości z zastosowaniem toksyny botulinowej to jedna z bardziej popularnych metod nieinwazyjnych. Niewielka ilość toksyny botulinowej typu A podana podskórnie blokuje działanie zakończeń nerwowych odpowiedzialnych za przekazywanie sygnałów do gruczołów wydzielania zewnętrznego. Taki stan utrzymuje się do 6 miesięcy. Po tym czasie można powtórzyć zabieg, by ponownie cieszyć się skórą wolną od potu.
W przypadku pach zabieg charakteryzuje się niską bolesnością, natomiast w przypadku stóp i dłoni stosuje się znieczulenie powierzchniowe. Sama procedura podania botoksu trwa kilkanaście minut. Bezpośrednio po niej można powrócić do codziennych aktywności. Pełen efekt powinien być zauważalny po kilku, kilkunastu dniach od zabiegu.
